ظرف عسل! دریچه کندو!
آمیزش حیا و هیایو!
دمسرد تفته! شاد غم انگیز!
خورشید کهربایی پاییز!
میدان! سراچه! کوی! خیابان!
دریا! کویر! باغ! بیابان!
چون رنگ جام های به ظاهر
با رنگ جامه ها متغیر،
گاهی به رنگ سرخ حنایی!
گاهی به رنگ زرد طلایی!
زیر هزار طاق سلیمان!
مهراب* کفر! مسجد ایمان!
بیدار خواب قاب مورب!
آیینه درشت محدب!
آونگ انتــــــــظار دقایق!
تا فصل انتــــشار شقــایق!
گردونه ی شمارش معکوس!
تا انفجار قطعی فانوس!
فانوس آفتـــــــابی دریا!
دریاچه ی سرابی صحـــرا!
آهــــوی دشت هــای تتـــاری!
ای چشم دوست! با توام آری.
........................
* شاعر این شعر میداند که محراب با این "ح" به شکل مشهورتر نوشته میشود امّا به زعم او این واژه در اصل فارسی است و از واژه مهر فارسی گرفته شده است و باید نام عبادتگاه مهر پرستان در ایران کهن بوده باشد.
سلام
شعر قشنگی بود
[:S004:
راستی دیدم لینک نیستم تعجب کردم ]